بعد از انتشار عکس و فیلم نیمه عریان گلشیفته فراهانی ، بازیگر محبوب و سرشناس ایرانی در وب سایت ها، با چشمان ناباور خود دیدیم که بعضی از افرادی که دم از آزادی و دموکراسی می زدند، شروع به ناسزاگویی و بیهوده گویی کردند.
عده ای گفتند : الان وقتش نبود! عده ای گفتند : سینمای ما محدود تر می شود! بعضی ها هم اینرا ترفند اطلاعات دانستند و مدام داستان سرایی کردند.
در پاسخ به این افراد باید بگوییم که چگونه است که ما 1400 سال است به دنبال فرصت می گردیم ولی پیدا نمی کنیم؟
مگر غیر از این است که باید فرصت ها را ساخت؟
دیگر چه کاری مانده است تا با ما نکنند؟
قرن ها از اسلام گرایان و نادانان و متعصبان، ضربه خوریدم، شکنجه شدیم، محدود شدیم، ثروتمان، آزادیمان، جنسیتمان و هستیمان تاراج شد، پس آن فرصت کی است؟
هر چه بیشتر سکوت کردیم، بیشتر ضربه خوردیم، هر چه بیشتر سازش کردیم، برده تر شدیم.
اکنون که آزاد زنی، تابو ها را در تابوت کرده است، فریاد واویلتا برآورده اید!
شرم بر نادانی و اغراضتان، که نه تنها کاری نمی کنید، بلکه خود سنگی در راه آزادی هستید.
تا زن ایرانی آزاد نشود، ایران رنگ آزادی را نخواهد دید.
انقلاب برهنه ادامه دارد و این سال 2012 سال بزرگ و شگفت آوری خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر