۱۳۹۱ مرداد ۱۵, یکشنبه

فرهنگ پنهان کاری



فرهنگ پنهان کاری

ماه رمضان است به ظاهر کسی چیزی نمی خورد، اما مردم شهر بهتر می دانند که کسی روزه نیست.

اینجا ایرانست کشوری که به ورطه پنهان کاری و ریاکاری کشیده شده است.
همه کار می کنند ولی در پنهانی!
کشوری اسلامی که مسلمانانش به هیچکدام ا

ز اصول دینشان پایبند نیستند اما همچنان خود را مسلمان می دانند،
مسلمانیشان همان یا ابلفرض گفتن است و فحش های رکیکی است که به هر مناسبتی به همدیگر حواله می کنند.
مصرف مشروبات بالاست، اما پنهانی، در خیابان که آنها را ببینی اصلن نمی توانی بفهمی، از بس که ریاکارند.
دختران ساده و چادری را می بینی و پیش خود می گویی: ای بابا عجب امل هایی پیدا می شوند! ولی وقتی می فهمی همین آدم امل دو تا دوست پسر دارد، مثل چوب خشکت می زند.
شاید سال هاست که فلان فامیل متاهل را می شناسی و او را آدمی سر به زیر می دانی ولی وقتی می فهمی با یکی دیگر هم رابطه دارد، انگشت در دهان می مانی!
زد و بند در اداره ها و اختلاس و رشوه فراوان است، هر چیزی را می توانی بخری، هر چیزی، مدرک، دکترا، لیسانس...
اینجا همه سکس می خواهند ولی بر بکارت اصراردارند، حتا یک آنگولایی هم به این موضوع می خندد.
هیچکس احساس خود را نشان نمی دهد، عاشق پشت سر حرف زدن و تخریب همدیگرند و این در حالییست که در مقابلت ساکتند.
همه چیز آدم ها اینجا پنهان کاری است، یک بالماسکه بزرگ در جامعه ما جریان دارد که مردمش در ان گم شده اند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر